Κάθε παραμονή του αγίου Αντρέα στις 29 Δεκεμβρίου κάθε νοικοκυρά
του σπιτιού έβραζε καλαμπόκι μαζί με λίγο σιτάρι. Αυτό το έθιμο άρχισε από
παλιά. Ξεκινούσε από το βράδυ όπου το
καλαμπόκι και το σιτάρι σιγόβραζαν στα
τζάκια μέχρι το πρωί. Το πρωί η νοικοκυρά άνοιγε την κατσαρόλα και τα μοίραζε στην οικογένεια ως σύμβολο
ανδρείωσης (δηλαδή να έχουν υγεία τα μέλη της οικογένειας).
Δεν το
σπαταλούσαν όμως όλο το καλαμπόκι και το σιτάρι αλλά ένα μερίδιο από αυτά το
πήγαιναν οι γυναίκες του χωριού στη βρύση. Εκεί πετούσαν το καλαμπόκι και το
σιτάρι στο νερό της βρύσης γιατί ο σπαρμός τελείωνε εκείνον τον καιρό και
πίστευαν ότι οι σοδειές θα πήγαιναν καλά. Επίσης το νερό της βρύσης συμβόλιζε
τις βροχές του καλοκαιριού, το οποίο θα βοηθούσε στην ανάπτυξη των σπαρμένων
φυτών. Σήμερα αυτό το έθιμο παραμένει σε κάποιες περιοχές όπου οι παλιές
γενιές συνεχίζουν να βράζουν σιτάρι και καλαμπόκι.
Ευτυχία Ξυγιντζή
|
